Kon het maar gewoon


Zomaar uit het niets hardhandig

weggevoerd door wie? Ze waren

zwaarbewapend, die mannen.

Is het om losgeld af te dwingen?


Niets om me heen dan schemerlicht

waardoor het niet valt te achterhalen of

het dag of nacht is, laat staan welke.

Hoe zal het mijn dierbaren vergaan?


Gekmakende gedachten die als

een verkeerd geladen centrifuge

zijn inhoud tegen de wanden smakt,

waardoor ik maar niet in evenwicht geraak.


Hoeveel dagen reeds? Ik weet het niet.

Allengs wordt het rustiger in mij.

Ik daal af en graaf. *‘Ik ben een God,

in het diepst van mijn gedachten …’


Neen, zou ik dat zijn,

dan gebeurde dit toch niet. Alhoewel,

liet Hij zijn eigen zoon niet lijden?

Wellicht geeft het volgende mij kracht.


**‘Ik ben geboren uit zonnegloren

en een zucht van de ziedende zee,

die omhoog …’

Och, kon ik maar op die golven mee


en aanspoelen op het strand, daar

waar ik woon, kon dat maar gewoon.



Joke van der Ark

Nr. 1014 – 9 september 2021






*‘Sonnet’ – Willem Kloos

**‘Iris’ - Jacques Perk