Wanneer het mistig wordt

Het was zo echt, zo reëel;

ik maakte het mee.

Nu nog kan ik het beschrijven.

Maar dromen vervliegen snel;

zij kunnen niet beklijven,

althans niet het geheel.

Er blijven slechts fragmenten

die dikwijls lijken op elkaar,

fijn of naar dat is om het even.

Wakker word ik mij bewust

dat iemand, die lijdt aan dementie

zoiets voortdurend overkomt.

De gedachtegang wordt

verstoord en afgebroken;

men weet het niet meer …

Als er iets is dat mij angstig maakt

is het wel dat al het geleerde en

meegemaakte verdwijnt, doordat

het pad dat ertoe leidt

door een steeds dikkere mist.

onnavolgbaar wordt.

Joke van der Ark

Nr. 1005 – 16 mei 2021