Focus

In de natuur of het stedelijk gebied

word je soms verrast door een vorm

die boven kunst uitstijgt.

Je ziet, geniet en neemt op, waarna

je het in je geheugen af laat dalen,

zodat je van tijd tot tijd in alle rust

door je eigen depot kan dwalen.

 ***

De schilder kadert in

nog voor de eerste streek gezet is.

Dit stukje, dit licht, dit moment

het moet worden vastgelegd.

Dat wat reeds aan het veranderen is,

als de schilder een laatst blik werpt,

op wat hij zojuist heeft vastgelegd.

 ***

Nadat tevoorschijn gekomen is

wat de kunstenaar voor ogen had;

het op zijn plek staat en gezien wordt,

iedereen het zijne ervan vindt, maar

hoe dan ook aan de aanwezigheid

ervan zo gewend raakt, dat het voelt

alsof het er altijd al geweest is.

Slechts wat gezien wordt door de lens

ziet ook de beschouwer, niet wat

buiten het blikveld ligt, dat niet.

Iets naar rechts of links had een

ander beeld gegeven, een andere

emotie opgeroepen. Van belang is

dat het juiste zichtbaar is.

 ***

Toegepaste kunst, het alledaagse,

maar dan net een beetje anders,

meer esthetisch dan bruikbaar.

Het zogenaamde designobject

wordt tentoongesteld en bewaard

voor het nageslacht. Zo was het,

maar dan net een tikje anders.

 ***

Strak het gelaat en de blik

op oneindig, want het gaat

niet om jou, mens op de catwalk.

Wat jouw lijf omhult, dat is

waar het om draait. Het is kunst,

creaties waarvan men wellicht

draagbare afgeleide maakt.

Joke van der Ark

Nr. 1097 – 1 januari 2023