Verlichte vensters

hebben al van

kinds af aan

aantrekkingskracht

op mij gehad.

Zeker in de winter

wanneer het

koud en donker

was op straat.

Dan kon ik mij

oprecht verheugen

dat ik straks weer

thuis zou zijn,

in zo’n zelfde

situatie als zij,

die ik tersluiks

bespiedde.

Ik moest er toen

en ook nu nog

niet aan denken

geen thuis te hebben.

Toch zijn er velen

op de wereld die

dakloos zijn.

Mijn ergste nachtmerrie

is hun werkelijkheid.

Joke van der Ark

Nr. 1055 – 6 maart 2022