Anders wordt het niet

Ik heb het uit, het dikke boek

waardoor ik in de spiegel keek

en veel van de levens daarin

beschreven door herkenning

met het mijne vergeleek.

Het kostte mij geen moeite

te begrijpen hoe het ging,

omdat mijn verhaal en dat

van de generaties voor mij

aan hetzelfde tijdsbeeld hing.

De onmacht het leven zo

te leiden zoals men zich dat

wensen zou. Moeders die niet

slechts een sloofje wilden zijn,

maar voor alles een vrouw

die gewaardeerd werd om wie

ze was en wat ze kon. Niet gezien

wilde worden als aanhangsel van

de man waar ze verliefd op werd

en daarna niet meer herkende.

De moeders en de moeders van

die moeders, hun kinderen, ieder

met hun eigen vreugde en verdriet.

Ze baarden en ze hadden lief en

gaven wat ze konden.

Nu vele jaren later komen er

in de westerse maatschappij,

de wereld waarin ik leef

niet zo heel veel ongewenste

zwangerschappen voor.

Vrouwen zijn niet meer gedoemd

tot een leven als voorheen;

zij kunnen kiezen, wel of niet

en zo ja wanneer ze willen baren,

maar ook nu zijn er bezwaren.

Ander wordt het niet.

Joke van der Ark

Nr. 1136 – 21 juni 2023