Bezieling

Schrijf een gedicht

in de stijl van …

dan volgt een naam.

Na enkele ogenblikken,

daar kun je van op aan

verschijnen er woorden

en kun je ze lezen.

Hoe bestaat het,

dat zoiets kan

in luttele ogenblikken,

terwijl een dichter

pas tevreden is

na een proces van

schrijven en schikken.

Zodat er staat wat

uit zijn gedachten

is ontsproten,

waaruit zijn hart spreekt,

waarin zijn ziel ligt

en hij terugleest

wat hij verwachtte.

Ook de dichter put uit

dat wat reeds is

net als de computer,

maar het is altijd

terug te voeren naar

naar wie hij is,

zijn persoonlijkheid.

Misschien heb ik

het mis en zal

kunstmatige intelligentie

het winnen van de mens.

De poëzie zal kloppen

in rijm en vorm, maar

heeft het ook bezieling?

Joke van der Ark

Nr. 1112 – 8 april 2023