Aanpassen en leren

‘Aap, noot, Mies, Wim, zus, Jet’,

daar hoorden klompen bij,

een lei en een griffel.

We hadden pret wanneer

dat ons verteld werd.

Wij schreven in schriften,

met potlood in het begin,

maar later mocht dat

met kroontjespen en inkt,

wat soms een knoeiboel gaf.

Daarna werd de vulpen

ons rijkste bezit. Tot die

op zijn beurt werd beentje gelicht

door de balpen, waarmee we

vloeiend en makkelijk schreven.

Nooit hadden we kunnen bedenken,

dat er na twee generaties zelden

met de hand geschreven wordt,

de computer alsook het tablet

bij het normale schoolgerei hoort.

De ontwikkeling in onze

snel veranderende maatschappij

maakt dat we ons steeds

moeten aanpassen en leren hoe

om te gaan met wat nieuw is.

Ook als we dat niet willen,

omdat we vastzitten aan hoe

wij het deden, terwijl

het werken met al deze dingen

voor jongeren heel normaal is.

Voor hoelang…?

Lei en griffel waren ooit ook gewoon.

Joke van der Ark

Nr. 1180 – 27 januari 2024