Niet te vaak

In gedachten loop ik er nog

wel eens binnen, in woningen

die ik voor korte of langere tijd

mijn thuis mocht noemen.

Van die uit mijn vroegste jeugd

weet ik zelfs de nummers nog.

Na deze volgden er nog vele

in andere landen en andere steden

waarin ik leerde en leefde,

groeiproces van de mens die ik

geworden ben in ruimten waar

het goed toeven was, mijn lach

nog aan de muren hangt, maar

ook in die waar eenzaamheid heerste,

het nog vochtig van mijn tranen is

en het verlangen aan te raken.

Mijn gedachten laten mij

niet kiezen. Dus is het beter

dat ik in al deze behuizingen niet

al te vaak naar binnen ga.

Joke van der Ark

Nr. 1209 – 21 april 2024