Ik hoorde ze zingen

Religieus ben ik niet,

wil er zelfs niets van weten,

maar soms als iets

mij in die zin raakt

denk ik terug

aan hoe devoot ik was

als kind, omdat

ik bang was dood te gaan.

Het onbekende,

daar wilde ik niet zijn.

Wel tot in de eeuwigheid

op aarde blijven.

Maar met het ouder worden,

groeide mijn besef

van het onvermijdelijke

en heb ik mijn devotie afgelegd.

Het is zoals het is,

dood gaan we allemaal.

Niets anders blijft er

dan gemis, maar soms …

Het gebeurde tijdens het lezen

van een mooie passage

in het boek ‘De acht bergen’.

De zoon, zijn vriend en

de vrouw van de

overleden bergbeklimmer

zongen gezamenlijk een lied

dat hoorde bij het afscheid

van iemand die de bergen liefhad:

een smeekbede waarin

men God vraagt of er

in het hiernamaals bergen zijn

zodat diegene die

er aankomt door kan gaan

met wat hij graag

op aarde deed.

Ik las, het raakte me

en ik hoorde ze zingen.

Joke van der Ark

Nr. 1251 – 31 december 2024