Energie en inspiratie


Je snikt nog na: onweer en bliksem?

Het blijkt van niet, de mensen feesten,

het oude jaar wordt weggejaagd

tezamen met de kwade geesten.


Nog te klein om te begrijpen,

“Oud en Nieuw” en afscheid nemen,

vrolijkheid, er is visite,

het bange is nog niet verdwenen.


Later kijk je er naar uit,

minuten die maar niet verstrijken

want, als het twaalf keer heeft geslagen

mag je buiten vuurwerk kijken.


Je mag sterretjes vasthouden

omdat je groot bent, je geniet.

Betoverd kijk je naar het schouwspel:

afscheid is nog geen verdriet.


Dat sluipt vanzelf je leven binnen,

een ieder krijgt ermee van doen,

dan zou je graag de tijd omdraaien

even terug gaan naar het toen …


Je blijft onrustig tot je het loslaat,

het een eigen plekje vindt.

Je staat weer open voor het nieuwe

en kan je verheugen in een kind



dat staat te popelen om te leven,

met kabaal het jaar wegjaagt,

groot vertrouwen heeft in toekomst,

alles beter weet en het waagt


te denken dat het leven maakbaar is.

Met een glimlach denk je laat maar;

eens ouder wordend zul je merken

dat bij de wisseling van weer een jaar,


je het oude weemoedig zal laten gaan.

Je jaagt het niet meer voort,

omdat je leerde en ondervond

dat afscheid bij het leven hoort.


Even wil je dan weer kind zijn,

beschutte sfeer en veiligheid

waarvan je dacht dat het zou duren.

Een jaar leek toen een eeuwigheid,


Weer wakker worden en de wolken

horen botsen, vrolijk zijn en feesten,

verwonderd naar het vuurwerk kijken,

geloven in de boze geesten.


Van oud naar nieuw, de energie

waar alles steeds om draait.

Daaruit putten we inspiratie

welke keer op keer het nieuwe baart.



Joke van der Ark

Nr. 447 – augustus 2004