Verder dan het eigen bestaan

Het bruist om je heen

en beukt je gemoed terwijl jij reikt

naar dat éne, dat grote,

het vruchtdragende water.

Lichaam en geest hebben zich

voorbereid en zijn klaar

te ontvangen maar de

tegenkrachten blijken te sterk om

doorheen te breken zodat

je je niet over kunt geven aan

die alles verterende drang

verder te reiken dan het eigen bestaan.

Je hart is te vol, je verlangen

te zwaar in je lijf verankerd

waardoor je geen kant meer op kunt,

het onmogelijk is

je mee te laten voeren door het tij

naar daar waar de golven je dragen

totdat je sterk genoeg zal zijn

iedere branding te trotseren,

de onwil te breken.

Joke van der Ark

Nr. 470 – 8 mei 2006