Ochtendjas

Lekker is het om ’s morgens lang te tutten

in mijn ochtendjas.

Manlief vindt het verschrikkelijk,

hij vindt het ongepast.

“Het is toch zeker geen gezicht”,

zegt hij dan tegen mij.

Vroeger trok ik mij dat aan.

Nu zeg ik: “Laat me toch begaan.

Ik vind het heerlijk in dat ding

en trek het dan pas uit,

als ik dat wil.

Hoor je wel! En daarmee uit!”

“Eigenlijk heeft hij wel gelijk”,

denk ik daarna met spijt.

Dus neem ik mezelf weer voor

om me te kleden op een tijd,

dat iedereen dat doet.

Met goede moed kleed ik mij

de volgende ochtend aan.

De dag daarna is het weer mis.

Hè, laat mij toch begaan,

het is zò lekker in mijn ochtendjas.

Joke van der Ark

Nr. 013 – januari 1990