Rank verlangen
Naakte waarheid hard weerspiegeld,
schaamte, zorg, het wordt steeds meer,
het moet, het duldt geen uitstel,
het lukt me echt niet deze keer.
Ik hield het steeds binnen de perken,
soldaten stonden aan de poort.
Onvervaard hielden ze wacht,
ik denk dat ik ze heb vermoord,
weggespoeld zijn ze, ver-
bedolven onder bergen voer.
Of… zijn ze enkel weggelopen…?
Ik ga op de verleidingstoer,
van nu af aan drink ik slechts water
en chips, daar kom ik niet meer aan,
kom toch terug, het is hard nodig
wees weer met mijn lot begaan.
Alleen ben ik niet opgewassen
tegen al wat mij omgeeft,
de andere kant van de medaille
als men slechts in weelde leeft.
Dat is ook de grote spiegel
die mij mijn gebreken toont
ten voeten uit, het hele lijf,
het huis waar ook mijn ziel in woont.
Die ziel weerspiegelt rank verlangen,
blijvend slank – is dat illusie…?
hoor ik daar soldaten lachten?
ik wend me af – einde discussie.
Joke van der Ark
Nr. 226 – maart 1994