Schilderachtig

Zo had ik het in gedachten

- vereeuwigd -

in gepeins verzonken

mijn gevoelens aftastend

hoe indrukken

te vangen en verwoorden.

Buiten wisselt het

van blauw tot donkerpaars,

violet oplichtend

onder het zwakke schijnsel

van een zon die poogt

zich sterk te tonen.

‘Hollandse Luchten’,

keer op keer geschilderd,

afbeeldingen die mij

immer somber stemmen.

Zou ik in dit schouwspel

willen wonen…?

Het penseel doet

wat het opgedragen wordt,

ik tel, vier keer vier

zijn zestien raampjes,

een pony paardje schuift

in het wisselend decor.

Ik blijf achter op het doek

neem het uitzicht mee,

wellicht wordt er gewerkt

aan mijn portret

terwijl ik herinnering

tot woorden dicht.

Joke van der Ark

Nr. 274 – maart 1995