Ik moet nu gaan

en zeg gedag

met een lach

op mijn gezicht,

de blik gericht

op straks.

Veel te vlug

geen weg terug

tijd heelt, tijd sterkt,

weer wordt gewerkt,

aan toekomst.

Ik zeg gedag

met een lach

op mijn gezicht,

onder dit gedicht

liggen

mijn tranen.

Joke van der Ark

Nr. 385 – 7 december 2001