Over haar vloeiendheid

zijn het de bruggen die

ons schragen, houvast

bieden van geboren worden

tot aan het wederopgaan.

In onze wereld is het pure

overleven niet zo moeilijk meer,

al ontbreekt het ons aan macht

voor lange tijd een bivak op te slaan.

Een brug stelt ons in staat gas

terug te nemen, te grote druk

voorbij te laten gaan,

te spiegelen in het kalme water,

er iets eigens in te werpen

zodat men weet dat ‘wij’ hier waren,

lief te hebben eer we ons

wederom begeven in de stroom

om onze geest te scherpen

aan wat anderen achterlieten

in de voortrazende rivier

die leven heet.

Joke van der Ark

Nr. 587 – 14 september 2009