Één hapje

Jeroen heeft gisteren met smaak

zijn bordje leeggegeten.

Zijn papa en zijn mama waren reuze

trots op hem. Ze weten

dat hij daar blij om is, maar ook

dat het niet iedere dag

zo’n feest zal zijn, dat de maaltijd

niet altijd eindigt met een lach.

Maar ze blijven het proberen

totdat hij alle groente eet.

Lekker hoeft hij het niet te vinden,

want mama en ook papa weet

dat zoiets niet mogelijk is.

Zij lusten ook niet alles even graag.

‘Variatie is belangrijk’, zegt mam.

‘Ook voor jou, Jeroen, want vandaag,

krijg je andijvie …’

Verschrikt kijkt Jeroen zijn moeder aan.

Ze lacht, ‘Nee hoor, jij krijgt iets anders,

maar een hapje zal toch wel gaan.’