Verstild moment

Een mooie dag, ik liep wat om,

ging door mijn lievelingsstraatje

en zag onder de drie wilgen daar

een rasecht lenteplaatje.

In de schaduw van het blad

lagen ze te slapen,

het jonge volk, de lammetjes

en de volwassen schapen.

Even een verstild moment,

ik heb het meegenomen

voor als het hartje winter is

en de dan kale bomen

droef in het landschap staan

te dromen van leven en pril groen

waar we telkens weer naar smachten

en waar we ’t lang mee moeten doen.

Joke van der Ark

Nr. 234 – juni 1994