Juli

Volksverhuizingen,
oude steden
rijzen
uit de folders op,
lokken en
ontrekken ons
aan de zwaartekracht
van een recent verleden,
drukken ons terneer
door gewaarwording
van onvermogen
een alomvattende
geschiedenis
in een reis te vangen.

Week 27

De langste dag

Wat is dat toch
dat verlangen naar
het behouden, de
treurnis om het gaan
nog voor het zover is.

Is het wellicht het
onbewuste dat weet
dat zonder licht niets
zou kunnen leven,
is het, het weten

dat alles in een
cirkel draait,
licht leven is
en donker hoort
bij dood.

Week 28

‘Het landschap staat in mij geschreven’
  (Ida Gerhardt)

Zomer 2007

Ik heb mijzelf een web gesponnen
en over het landschap heen gespreid.
Vanuit mijn woonplaats steeds begonnen,
nooit verloren maar gewonnen,
het was genieten, al de tijd

die ik besteedde op te nemen, het groen,
het blauw van lucht en waterstromen,
zodat ik, als het verglijdt naar toen,
slechts door mijn ogen dicht te doen
alles weer kan herbeleven, wegdromen

en genieten van het vergezicht.
Alle tijd, het buiten zijn als hoogste doel,
een boom, de zware kruin hoog opgericht,
zich koesterend in de warme zon; het licht
dat hij zo nodig heeft. Ik voel

me één met de omgeving zo bewegend
door het land. Een klaterende lach
die over ‘t water schijnt te komen aangerend,
even lijkt halt te houden, afgeremd
door riet en grassen, groet mij goede dag.

Om al die beelden terug te halen
hoef ik slechts langs mijn web te gaan,
dat briesje weer te voelen, de zonnestralen,
telkens door het landschap dwalen
zoals het in mij blijft bestaan.

Week 29

Strand

Een zonnetje
een beetje wind
lekker naar
het strand.

Niets fijner dan
te spelen met
water en
wat zand.

Haartjes gebleekt
huidje verkleurd
warmte
in je bloed.

Zo’n dagje
lekker buiten
doet je
lijfje goed.

Week 30

Doorheen het jaar

als de dagen zijn gevuld
met verplichte zaken,
en ik tussendoor doe
wat mij vrolijk stemt,

verloopt de tijd noch
snel noch traag maar
soepel van het doen
naar zijn of andersom.

Doch in perioden van
vakantie, vrijheid, als
tijd wordt ingevuld
naar behoefte, eigen zin,

bespeur ik plotseling
omtrekkende bewegingen,
die dagen schijnen mij,
als waren ze glad ijs,

waarop ik mij niet durf te wagen.

Week 31