Een sprookje

Dit keer laat ik het me niet ontnemen. Vanaf het begin van de uitzending zou ik aan de televisie gekluisterd zitten, net als de tweede februari 2002 toen Willem-Alexander met zijn Maxima in het huwelijk trad. Ik houd van het sprookje dat op zulke dagen tentoongespreid wordt. Ik kan me er helemaal in verliezen. Hoe anders was het met de inauguratie van Koningin Beatrix. Rond die datum was ik uitgerekend. Ik zou thuis bevallen en samen met mijn man en twee dochters naar het gebeuren op de televisie kijken.
Hoe anders is dat toen verlopen. Mijn zoon werd op 29 april 1980 ’s avond thuis geboren. Maar, hoe voorspoedig de geboorte ook verliep, direct erna traden er ernstige complicaties op. De dag van de inauguratie lag ik nog suf en hevig teleurgesteld met in beide armen een infuus in het ziekenhuis. Ik hoorde het zo’n beetje om me heen gebeuren, maar had er zelf geen deel aan. Nu was ik er klaar voor … Ik heb genoten van het historische moment, van de kleding, maar vooral van het sprookje. Prachtig om daar getuige van te mogen zijn.