Vliegen is fijn

 

Fleur hoeft enkel het elfje maar te volgen. Het is nog niet donker,

dus kan ze haar goed zien en bovendien geven haar vleugeltjes licht.

Wat is het fijn om zo gewichtloos door de lucht te vliegen.

Ze kijkt eens om zich heen, beneden zijn de daken van de huizen,

maar in de verte ziet ze heel veel bomen. Zou dat het elfenbos al zijn?

 

Dan vliegt het elfje plots naast Fleur en doet haar voor hoe ze moet landen.

Ze gaat zitten, net als in een stoel, met haar knietjes wat omhoog en

de voetjes schuin naar voren, zodat de voetzolen zacht remmend werken.

Fleur doet het na, hun vleugeltjes klapwieken nu nog maar heel langzaam

daardoor zakken ze vanzelf omlaag. Ze kan het feestgedruis al horen.