Gepubliceerd in Libelle nr. 38 Netwerk, 2 september 2016

Mysterieuze cirkels

Begin mei ben ik bij een jarige vriendin op visite. Mijn fiets staat in de voortuin. Er wordt druk gepraat. Opeens roept haar kleinzoon. ‘Kijk nou eens!’ Ik zie dat een grote kraai bezig is plukjes wol uit mijn zadeldekje te trekken. De jongen staat op en gaat naar buiten om de vogel weg te jagen, maar ik denk dat het niet lang zal duren voor hij terugkomt, dus loop ook ik naar buiten en stop het dekje waar al een kleine kale plek op te zien is in mijn fietstas. We lachen erom. Die kraai moet gedacht hebben, dat is lekker zacht spul om een nestje mee te bouwen en in het vervolg haal ik het dekje er af. Tot ik het een paar weken later vergeet en bij terugkomst zie dat het rondje groter geworden is. “Oké, oké, jullie gebruiken mijn dekje dus niet alleen om te bouwen maar ook om je nest uit te breiden of te verfraaien, roep ik naar zomaar een willekeurige boom”. Tot ik het natuurlijk weer een keer vergeet en ja hoor, weer is de plek groter geworden. Ik schiet in de lach. Als ik die eerste keer die kraai niet zelf gezien had ik niet geweten hoe die steeds groter wordende cirkelvormige kale plek ontstaat. Nu weet ik ook hoe die mysterieuze cirkels in het graan gemaakt worden, schiet het in mijn gedachten. Dat wordt gewoon gedaan door heel grote vogels die het graan gebruiken om een nest te bouwen.


Joke van der Ark
20 juni 2016