Een feestje?

Visite, twee keer een middag. Eerst vriendinnen en de dag erna, mijn werkelijke verjaardag, de kinderen en kleinkinderen. Dat zijn er tegenwoordig niet eens zoveel als in vroeger tijden. Maar …, wat vind ik het vermoeiend. Boodschappen doen, eten maken. Tijdens het bezoek voor drank en hapjes zorgen terwijl je zelf nauwelijks deel hebt aan de gesprekken die over en weer worden gevoerd. De kleintjes zijn schattig, maar wel druk. Negen uur nog maar, toch ga ik opgebrand naar bed.
De volgende dag, manlief is de hele dag weg: vanwege zijn hobby. Het is stil en rustig om mij heen, de woning is zoals gewoonlijk weer van mij. Ik ruim de boel op en ga ’s middags nog even liggen. Nee, ik werd geen honderd, zelf nog geen tachtig, zesenzestig slechts!
Uitgerust wil ik iets in het kader van mijn eigen hobby gaan doen. Ik trek een lade open en mijn oog valt op een glas dat op een rare plaats staat. Een overblijfsel van de dag ervoor. Ik breng het naar de keuken en wis het laatste spoor van een gezellige verjaardag. Ach ja …


Joke van der Ark